เมนู

อนาปัตติวาร


[125] ภิกษุมีความสำคัญว่าเป็นของตน 1 ถือเอาด้วยวิสาสะ 1
ขอยืม 1 ทรัพย์อันเปรตหวงแหน 1 ทรัพย์อันสัตว์ดิรัจฉานหวงแหน 1
ภิกษุมีความสำคัญว่าเป็นของบังสุกุล 1 ภิกษุวิกลจริต 1 ภิกษุอาทิกัมมิกะ 1
เหล่านี้ไม่ต้องอาบัติ.
ปฐมภาณวาร ในอทินนาทานสิกขาบท จบ

วินีตวัตถุ ในทุติยปาราชิกกัณฑ์
อุทานคาถา


[ 126 ] พระอุบาลีเถระชี้แจง เรื่อง
ช่างย้อม 5 เรื่อง เรื่องผ้าห่มที่ตาก 4 เรื่อง
เรื่องกลางคืน 5 เรื่อง เรื่องทรัพย์ที่ภิกษุนำ
ไปเอง 5 เรื่อง เรื่องตอบตามคำถามนำ 5
เรื่อง เรื่องลม 2 เรื่อง เรื่องศพที่ยังสด 1
เรื่อง เรื่องสับเปลี่ยนสลาก 1 เรื่อง เรื่อง
เรือนไฟ 1 เรื่อง เรื่องเนื้อเดนสัตว์ 5 เรื่อง
เรื่องส่วนไม่มีมูล 5 เรื่อง เรื่องข้าวสุกใน
สมัยข้าวแพง 1 เรื่อง เรื่องเนื้อในสมัยข้าว
แพง 1 เรื่อง เรื่องขนมในสมัยข้าวแพง 1
เรื่อง เรื่องน้ำตาลกรวด 1 เรื่อง เรื่องขนม
ต้ม 1 เรื่อง เรื่องบริขาร 5 เรื่อง เรื่องถุง
1 เรื่อง เรื่องฟูก 1 เรื่อง เรื่องราวจีวร 1.

เรื่อง เรื่องไม่ออกไป 1 เรื่อง เรื่องถือวิสาสะ
ฉันของเคี้ยว 1 เรื่อง เรื่องสำคัญว่าของตน
2 เรื่อง เรื่องไม่ลัก 7 เรื่อง เรื่องลัก 7
เรื่อง เรื่องลักของสงฆ์ 7 เรื่อง เรื่องลัก
ดอกไม้ 2 เรื่อง เรื่องพูดตามคำบอก 3 เรื่อง
เรื่องนำมณีล่วงด่านภาษี 3 เรื่อง เรื่องปล่อย
หมู 2 เรื่อง เรื่องปล่อยเนื้อ 2 เรื่อง เรื่อง
ปล่อยปลา 2 เรื่อง เรื่องกลิ้งทรัพย์ในยาน
1 เรื่อง เรื่องชิ้นเนื้อ 2 เรื่อง เรื่องไม้ 2
เรื่อง เรื่องผ้าบังสุกุล 1 เรื่อง เรื่องข้ามน้ำ
2 เรื่อง เรื่องฉันทีละน้อย 1 เรื่อง เรื่อง
ชวนกันลัก 2 เรื่อง เรื่องกำมือที่เมืองสาวัตถี
4 เรื่อง เรื่องเนื้อเดน 2 เรื่อง เรื่องหญ้า
2 เรื่อง เรื่องให้แบ่งของสงฆ์ 7 เรื่อง เรื่อง
ไม่ใช่เจ้าของ 7 เรื่อง เรื่องยืมไม้สงฆ์
1 เรื่อง เรื่องลักน้ำของสงฆ์ 1 เรื่อง เรื่อง
ลักดินของสงฆ์ 1 เรื่อง เรื่องลักหญ้าของ
สงฆ์ 2 เรื่อง เรื่องลักเสนาสนะของสงฆ์
7 เรื่อง เรื่องของมีเจ้าของไม่ควรนำไปใช้
1 เรื่อง เรื่องของมีเจ้าของควรขอยืม 1 เรื่อง
เรื่องนางภิกษุณีชาวเมืองจัมปา 1 เรื่อง เรื่อง
นางภิกษุณีชาวเมืองราชคฤห์ 1 เรื่อง เรื่อง

พระอัชชุกะเมืองเวสาลี 1 เรื่อง เรื่องทารก
ชาวเมืองพาราณสี 1 เรื่อง เรื่องเมืองโกสัมพี
1 เรื่อง เรื่องสัทธิวิหาริกพระทัฬหิกะเมือง
สาคละ 1 เรื่อง.


วินีตวัตถุ
เรื่องช่างย้อม 5 เรื่อง


[127] 1. ก็โดยสมัยนั้นแล พระฉัพพัคคีย์ ไปสู่ลานตากผ้าของ
ช่างย้อม ลักห่อผ้าของช่างย้อมไปแล้วได้มีความรังเกียจว่าพระผู้มีพระภาคเจ้า
ทรงบัญญัติสิกขาบทไว้แล้ว พวกเราต้องอาบัติปาราชิกแล้วกระมังหนอ จึง
กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวก
เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว.
[128] 2. ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่ง ไปสู่ลานตากผ้าของ
ช่างย้อม เห็นผ้ามีราคามาก ยังไถยจิตให้เกิดแล้ว ได้มีความรังเกียจว่า เรา
ต้องอาบัติปาราชิกแล้ว กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค-
เจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติ เพราะเพียงแต่คิด.
3. ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่ง ไปสู่ลานตากผ้าของช่างย้อม
เห็นผ้ามีราคามาก มีไถยจิตจับต้องผ้านั้นแล้ว ได้มีความรังเกียจว่า เราต้อง
อาบัติปาราชิกแล้ว กระมังหนอ จังกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ
ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติปาราชิก แต่ต้องอาบัติทุกกฏ.
4. ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่งไปสู่ลานตากผ้าของช่างย้อม เห็น
ผ้าราคามาก มีไถยจิตทำผ้านั้นให้ไหวแล้ว ได้มีความรังเกียจว่า เราต้อง